Mandatory



Same as: mandatary
noun
1.
អ្នកដែលទទួលបញ្ជា, រដ្ឋដែលនៅក្រោមបង្គាប់អ្នក​ដែលត្រូវបានប្រគល់សិទ្ធិ
adjective
1.
~ (for somebody) (obligatory, compulsory, authoritatively commanded or required) ជាចាំបាច់
Example: Attendance is mandatory at all meetings.
2.
(ច្បាប់) ដែលស្ថិតក្រោមអាណត្តិ, តម្រូវដោយច្បាប់
  • Mandatory injunction
    - ដីកាបង្ខំរបស់តុលាការ, អធិបញ្ជាបង្ខំអោយធ្វើ
  • mandatory meeting
    - កិច្ចប្រជុំចាំបាច់
  • regular mandatory saving
    - ប្រាក់សន្សំដែលកំណត់កាលទៀងទាត់
ENGLISH MEANING
adjective
1.
Containing a command; preceptive; directory.
1.
compulsory, imperative, obligatory, required, requite