Mandatory injunction

noun

1.: (ច្បាប់) ដីកាបង្ខំរបស់តុលាការ, អធិបញ្ជាបង្ខំអោយធ្វើ
Example: An injunction requiring positive action, rather than the injunction which forbids a party to act.
ឧទាហរណ៍៖ អធិបញ្ជាដែលតម្រូវអោយមានទង្វើជាវិជ្ជាមានគឺផ្ទុយពីអធិបញ្ជាម៉្យាងដែលហាមប្រាមភាគីមួយកុំអោយធ្វើអ្វីមួយ ។