Mandatory injunction



noun
1.
(ច្បាប់) ដីកាបង្ខំរបស់តុលាការ, អធិបញ្ជាបង្ខំអោយធ្វើ
Example: An injunction requiring positive action, rather than the injunction which forbids a party to act.
ឧទាហរណ៍៖ អធិបញ្ជា​ដែលតម្រូវអោយមាន​ទង្វើជាវិជ្ជាមាន​គឺផ្ទុយពីអធិបញ្ជាម៉្យាង​ដែលហាមប្រាមភាគីមួយ​កុំអោយធ្វើអ្វីមួយ ។