Joint tenancy



noun
1.
(ច្បាប់) អវិភាគភាព, ការកាន់កាប់រួម
Example: A single estate in property, real or personal, owned by two or more person, under one instrument or act of the parties, with all having an equal right to share in enjoying the property during their lives, and on the death of a joint tenant, the property descends to the survivor or survivors and finally to the last survivor.
ឧទាហរណ៍៖ សិទិ្ធរួមគ្នាតែមួយគត់ចំពោះទ្រព្យសម្បត្តិ្តស្របតាមលិខិតុបករណ៍មួយឬអំពើមួយរបស់ភាគីនានាដោយទាំងអស់គ្នាមានសិទិ្ធស្មើគ្នា​ដើម្បីរួមចំណែកអាស្រ័យផលលើសម្បត្តិនោះក្នុងកំឡុងពេលមានជីវិតរស់នៅ សម្បត្តិ្តនោះនឹងធ្លាក់ទៅលើអ្នកដទៃនៅរស់​និងរហូតដល់អ្នកដែលនៅរស់ក្រោយគេបង្អស់ ។
2.
(បច្ចេកទេស) ភាពនៃអវិភាគកម្ម, ការកាន់កាប់រួម