Tenant



noun
1.
(person who pays rent for the use of property, any occupant or inhabitant) អ្នកជួលដី ឬផ្ទះគេ
2.
(ច្បាប់) អ្នកកាន់កាប់, ភោគី
Example: A person who holds land by any kind of title or right, whether permanently or temporarily.
ឧទាហរណ៍៖ ជនដែលកាន់កាប់ដី​តាមរយៈប័ណ្ណកម្មសិទិ្ធ​ឬសិទិ្ធប្រភេទណាមួយ ឬបណ្តោះអាសន្នក្តី ។
3.
(បច្ចេកទេស) ភតិកៈក្រុមហ៊ុនជួល (ផ្ទះឬការិយាល័យ) អ្នកកាន់កាប់ (ជន​ដែល​កាប់ដីឬ​អាគារ​តាមរយៈ​ការជួល)
verbpast tense: tenanted ; past participle: tenanted ; present participle: tenanting ;
1.
(ច្បាប់) ភតិកៈ, អ្នកជួល
Example: A person who holds land or building by renting
ឧទាហរណ៍៖ ជនដែលកាន់កាប់ដីឬអាគារតាមរយៈការជួល ។
  • hold over tenant
    - ភតិកៈក្រាញ់នៅ ភតិកៈនៅបន្តខុសច្បាប់ (ជនដែលបន្ទាប់ពីកាន់កាប់ដោយពេញសិទ្ធិនៅទីស្ថានដែលខ្លួនជួលនៅបន្តនៅតទៅទៀត)
  • Holdover tenant
    - ភតិកៈដែលកាន់កាប់បន្ត
  • life tenant
    - ភតិកៈមួយជីវិត
  • sitting tenant
    - អ្នកជួលអង្គុយ, អ្នក​ជួល​ដែល​មាន​សិទ្ធិ​បន្ត​ពេល​គេលក់​សម្បត្តិ្ត​នោះ​ទៅ​អ្នក​ផ្សេងទៀត
  • Tenant at sufferance
    - ភតិកៈដែលកាន់កាប់លើសអាណត្តិ
  • tenant farmer
    - អ្នកទទួលជួលដី
ENGLISH MEANING
noun
1.
One who holds or possesses lands, or other real estate, by any kind of right, whether in fee simple, in common, in severalty, for life, for years, or at will; also, one who has the occupation or temporary possession of lands or tenements the title of which is in another; -- correlative to landlord.
2.
One who has possession of any place; a dweller; an occupant.
verbpast tense: tenanted ; past participle: tenanted ; present participle: tenanting ;
1.
(TRANSITIVE) To hold, occupy, or possess as a tenant.