Ejectment



noun
1.
(ច្បាប់) បណ្តឹងបណេ្តញ
Example: A legal action brought by one claiming a right to possess real property against another who is a holdover (tenant who remains beyond the terminate of a lease).
ឧទាហរណ៍៖ បណ្តឹងផ្លូវច្បាប់ដែលធ្វើឡើងដោយជនម្នាក់ដែលទាមទារសិទិ្ធកាន់កាប់អចលនទ្រព្យពីជនផ្សេងទៀតដែលជាអ្នកបានភាគៈតាមអាជ្ញា​យុកាលលទ្ធកម្មលើទីលំនៅស្ថានឬជាអ្នកជួលផុតកំណត់ (គឺភតិកៈដែលសិ្ថតលើដីឬផ្ទះគេហួសកាលកំណត់នៃភតិសន្យា) ។
  • Ejectment of remedies
    - ជម្រើស​ឧបាស្រ័យ, ជម្រើស​នៃដំណោះស្រាយ (ព.ស)
ENGLISH MEANING
noun
1.
A casting out; a dispossession; an expulsion; ejection; as, the ejectment of tenants from their homes.
2.
A species of mixed action, which lies for the recovery of possession of real property, and damages and costs for the wrongful withholding of it.