Discharge in bankruptcy



noun
1.
(ច្បាប់) ការរំលត់បំណុលក្នុងធនក្ស័យ
Example: The release of the bankrupt from all his provable debts whether then payable debts founded on a contract, express or implied, but not a release from debt specifically excepted from discharge by the bankruptcy law.
ឧទាហរណ៍៖ ការដោះលែងជនធនក្ស័យអោយរួចពីបំណុលជាក់ស្តែងទាំងអស់​របស់ខ្លួ​ន (ទោះបីជានៅពេលនោះបំណុលនោះត្រូវសងក្តី ឬមិនត្រូវ​កី្ត​) និង​អោយរួចពូបំណុលទាំងឡាយ​ដែលចេញមកពីកិច្ចសន្យា (ទោះបីជាជាក់ស្តែងក្តីឬដោយវាទរហិតក្តី​) ប៉ុនែ្តមិនមែនជាការដោះលែងអោយរួចពីបំណុលប្រភេទខ្លះដែលច្បាប់ធនក្ស័យបានលើកលែងនោះទេ ។