Bone



noun
1.
(Any of the pieces of hard tissue composing the skeleton. one of the separate pieces of the skeleton) ឆ្អឹង, ទ្រនុង, ជ្រុង chicken bone ឆ្អឹង (អដ្ឋិ)
2.
(បច្ចេកទេស) ភាគសំខាន់ ឬចាំបាច់ជាមូលដ្ឋាន
3.
(វេជ្ជសាស្ត្រ) ឆ្អឹង
  • alveolar bone
    - ឆ្អឹងថ្កាមត្រង់កន្លែងដែលជាប់ធ្មេញ
  • anatomy of a bone
    - កាយវិភាគវិទ្យារបស់ឆ្អឹង
  • ankle bone
    - ឆ្អឹងភ្នែកគោល
  • bone ash
    - អំពុកឆ្អឹង, ផេះឆ្អឹង
  • bone charcoal
    - ធ្យូងឆ្អឹង
  • bone china
    - ព័រសឺឡែន (ធ្វើមកពីដីឥដ្ឋនិងអំពុកឆ្អឹង)
  • bone conduction
    - ការបញ្ជូនសម្លេងទៅក្នុងត្រចៀក
  • bone graft
    - ការផ្សាំឆ្អឹង
  • bone marrow
    - ខួរឆ្អឹង
  • bone marrow culture
    - ខួរវប្បកម្ម, ការបណ្ដុះខួរឆ្អឹង
  • bone marrow transplant
    - ការផ្សាំខួរឆ្អឹង, ការប្តូរខួរឆ្អឹង
  • bone meal
    - ឆ្អឹងអាហារ (កំទេចឆ្អឹងសម្រាប់សត្វនិងរុក្ខជាតិ)
  • bone resorption
    - សំរកឆ្អឹងធ្មេញ
  • bone scraper
    - ខ្នោសឆ្អឹង
  • bone splinter
    - កំទេចឆ្អឹងបាក់
  • bone structure
    - រចនាសម្ព័ន្ធឆ្អឹង
  • cancellos bone
    - ឆ្អឹងស្ពោត
  • cancellous bone
    - ឆ្អឹងស្ពោត
  • cannon bone
    - ឆ្អឹងជើងសត្វ
  • cartilage bone
    - ឆ្អឹងដែលកើតមកពីឆ្អឹងខ្ចី
  • compact bone
    - ឆ្អឹងតាន់
  • cranial bone
    - ឆ្អឹងលលាដ៍ក្បាល
  • cuboid bone
    - ឆ្អឹងមួយក្នុងចំណោមឆ្អឹងនៅប្រអប់ជើង
  • ethmoid bone
    - ឆ្អឹងក្រហូងច្រមុះនិងភ្នែក
  • frontal bone
    - ឆ្អឹងថ្ងាស
  • hamate bone
    - ឆ្អឹងមួយក្នុងចំណោមឆ្អឹងទាំង៨របស់ដើមបាតដៃ
  • have a bone to pick
    - មានមូលហេតុចំពោះជម្លោះ
    - មានលេសនឹងឈ្លោះ
  • hip bone
    - ឆ្អឹងត្រគាក
  • iliac bone
    - ឆ្អឹងត្រគាក, ឆ្អឹងផាល
  • lamella of bone
    - បន្ទះឆ្អឹង
  • leucocytes from the bone marrow
    - កោសិកាខួរឆ្អឹង
  • long bone
    - ឆ្អឹងវែង
  • malar bone
    - ឆ្អឹងថ្ពាល់
  • maxillary bone
    - ឆ្អឹងថ្គាមលើ, ថ្គាមលើ
  • membrane bone
    - ឆ្អឹងដែលកើតពីជាលិកា
  • metacarpal bone
    - ឆ្អឹងប្រអប់ដៃ, ថ្នាំងឆ្អឹងប្រអប់ដៃ
  • navicular bone
    - ឆ្អឹងទូកជើង
  • occipital bone
    - ឆ្អឹងកញ្ចឹងក
    - ឆ្អឹងពយ, ឆ្អឹងអុកស៊ីពីតាល់, ឆ្អឹងកញ្ចឹងក
  • optic foramen of sphenoid bone
    - ប្រហោងចក្ខុវិញ្ញាណ
  • palatine bone
    - ឆ្អឹងក្រអូម
  • paresis bone
    - ឆ្អឹងចំហៀងលលាដ៍ក្បាល
  • parietal bone
    - ឆ្អឹងចំហៀងលលាដ៍ក្បាល
  • price cut to bone
    - ការកាត់បញ្ចុះថ្លៃ
  • scaphoid bone of hand
    - ឆ្អឹងទូកដៃ
  • sesamoid bone
    - ពកឆ្អឹងតូចៗដែលជាប់សរសៃពួរ
  • spongy bone
    - ឆ្អឹងស្ពោត
  • spontaneous bone
    - បាក់ឆ្អឹងដោយឯកឯង
  • spontaneous bone fracture
    - ឆ្អឹងបាក់ឯកឯង, ការឆ្អឹងឯកឯង
ENGLISH MEANING
noun
1.
(FIGURATIVE) The framework of anything.
2.
The hard, calcified tissue of the skeleton of vertebrate animals, consisting very largely of calcic carbonate, calcic phosphate, and gelatine; as, blood and bone.
3.
One of the pieces or parts of an animal skeleton; as, a rib or a thigh bone; a bone of the arm or leg; also, any fragment of bony substance. (pl.) The frame or skeleton of the body.
4.
Anything made of bone, as a bobbin for weaving bone lace.
5.
Two or four pieces of bone held between the fingers and struck together to make a kind of music.
6.
Whalebone; hence, a piece of whalebone or of steel for a corset.
verb
1.
(TRANSITIVE) To withdraw bones from the flesh of, as in cookery.
2.
(TRANSITIVE) To put whalebone into; as, to bone stays.
3.
(TRANSITIVE) To fertilize with bone.
4.
(TRANSITIVE) To steal; to take possession of.
5.
(TRANSITIVE) To sight along an object or set of objects, to see if it or they be level or in line, as in carpentry, masonry, and surveying.
1.
Dice