Willful



1.
(FIGURATIVE) ឱហាត, សំភី
noun
1.
ក្បាលសំបុត្រឬលិខិតផ្សេងៗ
adjective
1.
(done deliberately, always wanting one's own way, self willed) ដែលយកតែចិត្ដឯង, ដែលតាំងចិត្ដ, ដែលចចេស
Example: A willful child.
2.
(ច្បាប់) ដែលចេតនា, ដែលចេញពីឆន្ទៈ, ដែលមានបំណង
Example: Intentional; deliberate; on purpose.
3.
(ច្បាប់) ដែលចចេស, ក្បាលរឹង, គ្មានហេតុផលបញ្ជាក់
Example: Obstinate; headstrong; with out excuse.
ENGLISH MEANING
adjective
1.
Of set purpose; self-determined; voluntary; as, willful murder.
2.
Governed by the will without yielding to reason; obstinate; perverse; inflexible; stubborn; refractory; as, a willful man or horse.