Waiver



noun
1.
(the waiving of a legal right a document recording this) សំបុត្របដិសេធ, បរិច្ចាគ, ការបោះបង់, ការបំភ្លេច, ភាពបោះបង់, គ្មានថែទាំ, ភាពរាត់រាយ
2.
(ច្បាប់) ការលះបង់សិទិ្ធ, ការឈប់ទាមទារសិទ្ធិ
Example: An intentional and voluntary suurender of some known right, which generally may either result from an express agreement or be inferred from circumstances.
ឧទាហរណ៍៖ ការលះបង់ដោយចេតនា ដែលជាទូទៅអាចបណ្តាលមកពីការព្រមព្រៀងគ្នាដោយជាក់លាក់មួយឬអាច (ស្តែងចេញពី) សនិ្នដ្ឋានចេញពីកាលៈទេសៈនានា ។
3.
(បច្ចេកទេស) សំបុត្របដិសេធចោលនូវអ្វីមួយ, ឬបដិសេធចោល, ការលើកលែង, ការមិនអនុវត្តន៍ការលះបង់សិទ្ធិ, ការឈប់ទាមទារសិទ្ធិ
  • waiver clause
    - ខ (ក្នុងកិច្ចសន្យា), បោះបង់សិទ្ធិ
  • Waiver of immunity
    - ការបោះបង់អភ័យឯកសិទិ្ធ
ENGLISH MEANING
noun
1.
The act of waiving, or not insisting on, some right, claim, or privilege.