វគ្គជំនាញកុំព្យូទ័រ
ចំណេះដឹងទូទៅ
ម្ហូបអាហារ
កំប្លែង
ទស្សន៍ទាយ
តូច
មធ្យម
ធំ
Substantive
noun
1.
(វេយ្យាករណ៍)
(A
noun
)
នាមសព្ទ
adjective
1.
(វេយ្យាករណ៍)
Substantive
word
ដែលជានាមសព្ទ
2.
(
Real
,
substantial
,
actual
existing
independently
,
expressing
existence
)
ដែលពិត, ដែលប្រាកដ, ដែលវិជ្ជមាន, ដែលទៀង, ដែលឯករាជ្យ, ដែលមិនចូលចិត្ដចំណុះគេ, ដែលជាក់លាក់, ដែលមានតែទម្រង់រឺភេទក្រៅ
substantive
issues
ដែលមានសារៈសំខាន់ជានាមសព្ទ
3.
(បច្ចេកទេស)
ច្បាស់លាស់, អចិន្ត្រៃយ៍
ឃ្លាដែលទាក់ទង
substantive law
-
ច្បាប់សារធាតុ, ច្បាប់សារជីវកម្ម (ពស) (ច្បាប់ដែលបង្កើតអោយនិយមន័យ និងដែលផ្តល់ដើមហេតុនៃបណ្តឹង)
-
ច្បាប់សារធាតុ, ច្បាប់សារវិជ្ជមាន (ព.ស)
ENGLISH MEANING
noun
1.
A
noun
or
name
; the
part
of
speech
which
designates
something
that
exists
, or
some
object
of
thought
,
either
material
or
immaterial
; as, the
words
man
,
horse
,
city
,
goodness
,
excellence
, are substantives.
adjective
1.
Betokening
or
expressing
existence
; as, the substantive
verb
,
that
is, the
verb
to be.
2.
Depending
on
itself
;
independent
.
3.
Enduring
;
solid
;
firm
;
substantial
.
4.
Pertaining
to, or
constituting
, the
essential
part
or
principles
; as, the
law
substantive.
អត្ថន័យផ្សេងទៀត
1.
To substantivize