Statute



noun
1.
(An established rule, a law or rule law passed by legislature. -statute book written law. -statute of limitations statute defining the period within which action may be taken some legal issue) លក្ខន្ដិកៈ, បញ្ញត្ដិ
Example: A statute against speeding; the statures of the club.
Example: Under the University's statutes.
2.
(ច្បាប់) ច្បាប់ (របស់នីតិបញ្ញតិ្ត)
Example: An act of the legislature, adopted under its constitutional authority, by prescribed means and in a certain form, so that it be comes a valid law.
ឧទាហរណ៍៖ ច្បាប់មួយរបស់អង្គនីតិបញ្ញត្តិ តាមមធ្យោបាយដែលបានបញ្ញតិ្ត​និងក្នុងទម្រង់ដែលធ្វើអោយច្បាប់នោះក្លាយទៅជាច្បាប់ដែលមានសុពលភាព ។
3.
(ច្បាប់) លក្ខន្តិកៈ, ច្បាប់
  • Anti-lapse statute
    - ច្បាប់ទប់ទល់ការរលត់មតក
  • Lecensing statute
    - ច្បាប់គ្រប់គ្រងអាជ្ញាប័ណ្ណ
  • statute at large
    - ច្បាប់ដែលត្រូវអនុម័តពេលប្រជុំសភាម្តងៗ
  • statute book
    - រាល់ច្បាប់ដែលនៅមានតម្លៃ
  • Statute o frauds
    - ច្បាប់ (របស់នីតិបញ្ញតិ្ត)
  • Statute of frauds
    - ច្បាប់ទប់ទល់ការក្លែងបន្លំ
  • statute of limitation
    - លក្ខន្ដិកៈនៃ​រយៈពេលសងចំពោះ​ការទាមទារសំណង
    - ច្បាប់កំណត់អាយុនៃបណ្តឹងដើមចោទ
    - ច្បាប់អាជ្ញាយុកាល
ENGLISH MEANING
noun
1.
An act of the legislature of a state or country, declaring, commanding, or prohibiting something; a positive law; the written will of the legislature expressed with all the requisite forms of legislation; -- used in distinction fraom common law.
2.
An act of a corporation or of its founder, intended as a permanent rule or law; as, the statutes of a university.
3.
An assemblage of farming servants (held possibly by statute) for the purpose of being hired; -- called also statute fair.
1.
act, decree, edict, law, ordinance