Sleepy



1.
(រាជវង្ស) ទ្រង់ព្រះថីនៈ
adjective
1.
(likely to fall asleep drowsy, dull quiet, causing drowsiness) ដែលលក់ស្វា, ដែលស្ទើរលក់ស្ទើរភ្ញាក់, គ្មានសកម្មភាព, ដែលដេកលក់, លោមអោយភ្លេចខ្លួន, ដែលនាំបន្លប់, ធ្វើអោយស្រាក, ដែលធ្វើអោយដេកលក់ (ដោយដាក់ថ្នាំស្ពឹកជាដើម), ដែលសណ្ដុំ, ដែលធ្វើអោយអផ្សុក, sleepy person ដែលងុយដេក, ដែលងងុយដេក, sleepy afternoon ដែលស្ងាត់ជ្រងំ
ENGLISH MEANING
noun
1.
Drowsy; inclined to, or overcome by, sleep.
2.
Tending to induce sleep; soporiferous; somniferous; as, a sleepy drink or potion.
3.
Dull; lazy; heavy; sluggish.
4.
Characterized by an absence of watchfulness; as, sleepy security.