Severance



1.
(ច្បាប់) ​ការបំបែកពីគ្នា, ការកាត់ចេញ
Example: Act of separating; state of being disjointed.
ឧទាហរណ៍៖ ការបំបែកអោយដាច់ដោយឡែកពីគ្នា, សភាពនៃការបំបែកចេញពីគ្នា ។
2.
(ច្បាប់) ​ការសម្រាំងបទចោទប្រកាន់
Example: A process for selecting a particular charge against the defendant, so that only one charge or only property joined charges are before the jury in one trial.
ឧទាហរណ៍៖ វិធីការសម្រាប់ជ្រើសរើស​បទចោទប្រកាន់ពិសេសណាមួយ​ប្រឆាំងនឹងចុងចោទ​ដើម្បីអោយមានបទចោទប្រកាន់​តែមួយប៉ុណ្ណោះ​ឬដើម្បីអោយមាន​តែបទចោទប្រកាន់ចម្រុះ​ត្រឹមត្រូវប៉ុណ្ណោះ​នៅចំពោះមុខគណៈវិនិច្ឆយ​ក្នុងពេលជម្រះក្តីមួយ ។
noun
1.
(ច្បាប់) ការបំបែកចុងចោទ
Example: The disjointedness, for separate trials, of tow or more defendants named in the same in indictment or information.
ឧទាហរណ៍៖ ការបំបែកចុងចោទពីរ​ឬច្រើននាក់​ដែលមានឈ្មោះនៅក្នុងដីកាចោទប្រកាន់​ឬនៅក្នុងដីកាចោទប្រកាន់រដ្ឋអាជ្ញា​សម្រាប់ការជម្រះក្តីដោយឡែកៗពីគ្នា ។
2.
(severing, binge severed) ការផ្ដាច់, ការកាត់, ការបំបែកគ្នា, ញែករឺដែលខណ្ឌ, ការប្រាសនិវាស, ពីគ្នា
3.
(ច្បាប់) ការផ្ដាច់ចេញពីគ្នា
Example: The division or separation of one thing from another. the removal by a court of the illegal or otherwise unenforceable parts of an agreement, leaving behind other parts of the agreement the court will enforce.
ឧទាហរណ៍៖ ការបែកចែក​ឬផ្ដាច់របស់មួយចេញពីរបស់មួយទៀត ។ ការដកចេញដោយតុលាការនូវផ្នែកដែលមិនស្របច្បាប់ឬបើពុំដូច្នេះទេ​ដែលមិនអាចអនុវត្តបាននៃកិច្ចព្រមព្រៀង​ដោយបន្សល់ទុកនូវផ្នែកដទៃទៀតនៃកិច្ចព្រមព្រៀងដែលតុលាការនឹងអនុវត្ត ។
adjective
1.
Severance pay នៃប្រាក់ដែលទទួលក្រោយឈប់ធ្វើការ
ENGLISH MEANING
noun
1.
The act of severing, or the state of being severed; partition; separation.
2.
The act of dividing; the singling or severing of two or more that join, or are joined, in one writ; the putting in several or separate pleas or answers by two or more disjointly; the destruction of the unity of interest in a joint estate.