Public possession



noun
1.
(ច្បាប់) ភោគៈជាសាធារណៈ
Example: In Cambodian land law, the holding of a property without concealment (undisguised), in a way known to those who might want to claim their right to that property. To establish a "public possession" the possessor must (1) declare the possession to the chief of commune, and (2) pay the tax regularly.
ឧទាហរណ៍៖ ក្នុងច្បាប់ភូមិបាលកម្ពុជា, ដើម្បីអោយទ្រព្យសម្បតិ្តនោះដឹងលឺដល់សារធារណៈជនភោគីត្រូវ (១) ប្រកាសអំពីការកាន់កាប់នោះដល់មេឃុំ និង (២) បង់ពន្ធអោយបានទៀងទាត់ ។