Presumption of law



noun
1.
(ច្បាប់) សច្ចធារណ៍នៃច្បាប់
Example: A conclusion or inference recognized or compelled by law. There are two kinds of presumption of law: 1. Conclusive and irrefutable presumption of law (Latin: "juris et dejure", of law and by the principles of law). For example, every person must be presumed innocent until proven guilty. 2. Rebut table presumption of law (Latin: "jurist", of law). For example, if a person disappears and is gone for seven years, the law presumes that person is dead unless it is proven otherwise.
ឧទាហរណ៍៖ សេចក្តីសន្និដ្ឋានឬបេយ្យាលន័យដែលត្រូវបានទទួលស្គាល់ ១-សច្ចធារណ៍ដាច់ស្រេចនៃច្បាប់ (គឺសច្ចធារណ៍នៃច្បាប់និងតាមគោលការណ៍នៃច្បាប់) ។ ឧទាហរណ៍៖ មនុស្សរាល់រូបត្រូវតែបានសន្ម​តថាជាជនគ្មានទោសរហូតទាល់តែមានភស្តុតាងបញ្ជាក់អំពីពីរុទ្ធភាព ។ ២-សច្ចធារណ៍នៃច្បាប់អាចបដិសេធបាន ។ ឧទាហរណ៍៖ ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់បាត់ខ្លួន​ហើយទៅបាត់អស់រយៈពេលប្រាំពីឆ្នាំច្បាប់សន្មតថា បើគ្មានភស្តុតាងផ្ទុយមកបញ្ជាក់ទេនោះ ។