Intent



1.
(ច្បាប់) ចេតនា, បំណង
Example: A state of mind where the person knows and desire the consequences of his act.
ឧទាហរណ៍៖ សភាពនៃគំនិតដែលក្នុងនោះជនណាម្នាក់ដឹងនឹងចង់បានផលវិបាកនៃអំពើរបស់ខ្លួន ។
noun
1.
(បច្ចេកទេស) បំណង
2.
(Something intended, purpose, meaning) បំណង, ពិតទៅ, កំណត់, បញ្ជាក់, សម្រេច (ជាស្ថាពរ)
adjective
1.
(Determined, bent on, having the mind bent on an object, absorbed. determined, earnest, fixed, purposeful, assiduous, attentive) ដែលមិនដាក់ភ្នែក, ដែលស៊ុប, ដែលស្លុង, ដែលប្ដេជ្ញា
Example: The young engineer was intent on succeeding, Dara read with an intent to learn.
  • Constructive intent
    - ការមានបំណងដោយអនុលោមលើការសន្និដ្ឋាន
  • donative intent
    - បំណងធ្វើទាយជ្ផទានបំណងធ្វើអំណាយ (បំណងដោយស្ម័គ្រចិត្តពីសំណាក់ទាយកដើម្បីធ្វើអំណាច)
  • Intent to contract
    - ចេតនាធ្វើកិច្ចសន្យា
  • letter of intent
    - លិខិតសម្តែងបំណង
    - លិខិតថ្លែងបំណង
  • transferred intent
    - បំណងផ្ទេរ, មានចេតនាផ្ទេរ
    - បំណងផ្ទេរ, ចេតនាផ្ទេរ
ENGLISH MEANING
noun
1.
The act of turning the mind toward an object; hence, a design; a purpose; intention; meaning; drift; aim.
adjective
1.
Closely directed; strictly attentive; bent; -- said of the mind, thoughts, etc.; as, a mind intent on self-improvement.
2.
Having the mind closely directed to or bent on an object; sedulous; eager in pursuit of an object; -- formerly with to, but now with on; as, intent on business or pleasure.