Indigent



noun
1.
(ច្បាប់) អ្នកខ្សត់ខ្សោយ
Example: A person, found to be poor, entitled to a free lawyer in criminal cases and in some civil cases.
ឧទាហរណ៍៖ ជនដែលពិនិត្យទៅឃើញថាក្រ ដូច្នេះ​ក៏​ត្រូវ​ទទួល​សិទ្ធិ​បាន​មេធាវី​ដោយ​ឥត​បង់​ថ្លៃ​នៅ​ក្នុង​បណ្តឹង​ព្រហ្មទណ្ឌ និង​នៅ​ក្នុង​បណ្តឹង​រដ្ផប្បវេណី​ខ្លះ ។
adjective
1.
ដែលទាល់ក្រណាស់
2.
(poor, needy) ដែលទីទាល់ក្រ, ដែលខ្សត់, នៃទលិទ្ធជន, នៃជនទ័លក្រ, ទ័លក្រ, នៃអ្នកទ័លក្រ
ENGLISH MEANING
adjective
1.
Wanting; void; free; destitute; -- used with of.
2.
Destitute of property or means of comfortable subsistence; needy; poor; in want; necessitous.
1.
broke, destitute, distressed, insolvent, needy, poor, poverty stricken