Habitual



adjective
1.
(Resulting from habit, done or fixed as a habit, customary, steady, usual) ដែលក្លាយទៅជាទម្លាប់, ដោយយូរពេក, ដែលឫកពាជាប្រក្រតី, រឿយៗ, នៃសភាពធម្មតារបស់កាយ, ការធម្មតា
Example: A habitual early sleeper; a habitual tea drinker, her habitual smile.habitual response ដែលឥតគិត, habitual drunkard ដែលញៀន, ដែលធ្លាប់ habitual place ដែលដដែល
Example: His habitual place at the table.
2.
ដែលឥតគិត, ដដែល
  • habitual offender
    - ជនប្រព្រឹត្តល្មើសជាទម្លាប់, ជនមិនរាងចាល
    - ជនប្រព្រឹត្តបទល្មើសជាទំលាប់, ជនមិនរាងចាល
ENGLISH MEANING
noun
1.
Formed or acquired by habit or use.
2.
According to habit; established by habit; customary; constant; as, the habiual practice of sin.
1.
accustomed, automatic, common, continual, established, fixed, frequent, general, ingrained, often, periodic, perpetual, persistent, recurrent, regular, repeated, repetitious, routine usual
1.
exceptional, rare, scanty, solitary, unique