Fixation



noun
1.
~ (on with somebody / something) ការភ្ជាប់, ដៅទុក, ការធ្វើឲ្យដឹង, ការដៅ, ការកម្រិត, តាំង, អំពល់ចិត្ដនឹងអ្វីមួយ
2.
(វេជ្ជសាស្ត្រ) រោគចិត្តសាស្រ្ដដែលមនុស្សម្នាក់អាចលូតលាស់ហួសពីដំណាក់កាលពិតប្រកដណាមួយ, ការភ្ជាប់, ការចាប់យក
  • biological N fixation
    - ការបំលែងអាសូត របស់បរិយាកាសឲ្យទៅជាទំរង់អាចប្រើបានដោយអំពើនៃពួកសរីរាង្គមានជីវិត
  • chemical fixation
    - ចំណាប់កម្មគីមី, ជំនាប់បែបគីមី
  • nitrogen fixation
    - ចំណាប់អាសូត
ENGLISH MEANING
noun
1.
The act of fixing, or the state of being fixed.
2.
The act of uniting chemically with a solid substance or in a solid form; reduction to a non-volatile condition; -- said of gaseous elements.
3.
The act or process of ceasing to be fluid and becoming firm.
4.
A state of resistance to evaporation or volatilization by heat; -- said of metals.