Fiduciary



noun
1.
(ច្បាប់) ជន​កាត់ដំណែងជាទីទំនុកចិត្ត
Example: A person having a duty, created by his undertaking to act primarily for the benefit of another in matters connected with his undertaking, usually financial; one who has a position of confidence.
ឧទាហរណ៍៖ ជនដែលមានករណីកិច្ចដែលកើតឡើងដោយការសន្យារបស់ខ្លួនដើម្បីបំពេញ​កិច្ចការជា​បឋមបំផុតត្រូវផ្តល់ផល កម្រៃដល់អ្នក​ផ្សេង​ទៀតក្នុងរឿងដែលទាក់ទងនឹងការ​សន្យារបស់ខ្លួនជាទូទៅក្នុងរឿង​ហិរញ្ញវត្ថុ ។ ជនដែលមានតួនាទីទំនុកចិត្ត ។
adjective
1.
(a trustee, holding or held in trust) ដែលផ្ដល់ការទុកចិត្ដ
  • fiduciary currency
    - រូបិយវត្ថុ​ដែលគ្មានតម្កល់មាស​នៅធនាគារ ហើយមានតម្លៃ​អាស្រ័យតាមទំនុកចិត្ដ​របស់សាធារណៈជន
    - រូបិយវត្ថុប្រាក់ក្រដាស
  • fiduciary issue
    - ការបោះលុយក្រដាស​ការចេញលុយក្រដាស
  • fiduciary loan
    - ឥណទានគ្មានវត្ថុប្រាក់ក្រដាស
ENGLISH MEANING
noun
1.
One who holds a thing in trust for another; a trustee.
2.
One who depends for salvation on faith, without works; an Antinomian.