Duel



noun
1.
(A fight with weapons between two persons, a contest between two persons, a contest between two persons or sides) ការប្រយុទ្ធតទល់, ការប្រលងស្នាដៃ, ការប្រយុទ្ធតទល់
2.
(បច្ចេកទេស) ការប្រយុទ្ធតទល់, ប្រយុទ្ធតតួ
verb
1.
(INTRANSITIVE) (To fight a duel (with) ) ប្រយុទ្ធតតួ, ដៃ, សាកល្បងគ្នា
Example: verbal duel, The rival politicians: had a duel of words.