Disposition



noun
1.
(Setting in order, arrangement, a natural tendency or inclination, one's temperament, orderly arrangement, management of affairs, the power to dispose, a person's natural attitude or had it of mind, temperament, a liking, preference) ការសម្រេចទោស, បទបញ្ញត្តសម្រេចបញ្ចប់, ការចែកចាយលក់
2.
(ច្បាប់) ការជម្រះទំនិញគេ
Example: The giving up of anything, often used in reference to a testamentary proceeding, as in "the disposition of the estate ".
ឧទាហរណ៍៖ ការបោះបង់អ្វីមួយចោល ។ ជារឿយៗពាក្យនេះប្រើ​ដើម្បីយោងដល់​ដំណើរការសម្រេចការបែងចែកមតក​ដូចជានៅក្នុងពាក្យ "ការជម្រះមតក" ជាដើម ។
3.
(ច្បាប់) ការសម្រេចបញ្ចប់, ការអារកាត់
Example: Court "depose of "cases, i.e determine rights of convicted parties or otherwise terminate the proceedings.
ឧទាហរណ៍៖ តុលាការជម្រះបញ្ចប់បណ្តឹង​គឺកំណត់សិទិ្ធនៃភាគីផ្សេងៗឬបញ្ចប់ដំណើរការជម្រះក្តី ។
4.
(ច្បាប់) ការសម្រេចទោស
Example: In criminal law, the sentence of a convicted defendant is the disposition.
ឧទាហរណ៍៖ ក្នុងច្បាប់ព្រហ្មទណ្ឌ គឺការសម្រេចដាក់ទោសចុងចោទ ។
5.
(បច្ចេកទេស) ការជម្រះចោល ការបរិច្ឆាគ (ការបោះបង់អ្វីមួយចោល)
6.
(ច្បាប់) ការសម្រេចទោស (ក្នុងច្បាប់ព្រហ្មទណ្ឌគឺកាសម្រេចដាក់ទោសចុងចោទ)
1.
action, bearing, bent, carriage, conduct, demeanor, deportment, inclination, leaning, manner, penchant, predilection, predisposition, prejudice, proneness, slant, tendency, turn