Dismissal with prejudice



noun
1.
(ច្បាប់) ការលើកបណ្តឹងចោល​ដោយបិទច្បាប់អោយតវ៉ាជថ្មី
Example: Usually a judgment on the merits that prevents the plaintiff from making further attempts at a claim based on the same facts.
ឧទាហរណ៍៖ សាលក្រមលើអង្គសេចក្តី​ដែលរារាំងដើមចោទមិនអោយមកប្តឹងតុលាការជាថ្មីទៀត​ដោយសំអាងទៅលើអង្គហេតុ​ដដែល ។
2.
(បច្ចេកទេស) ការលើបោះបង់បណ្តឹងចោលជាអសារសូន្យដរាបទៅ