Diplomacy



noun
1.
(the handling of international relations, skill in this, tact in dealing people) international ការទូត, អង្គទូត, ប្រសាស្នោបាយ, ការប៉ិនប្រសប់
Example: international problems must be solved by diplomacy not war.
2.
(បច្ចេកទេស) កិច្ចការទូត, មធ្យោបាយដ៏ប៊ីនប្រសប់
  • gunboat diplomacy
    - កិច្ចការទូតដោយប្រើកម្លាំងគំរាម
  • quiet diplomacy
    - កិច្ចការទូតស្ងប់ស្ងាត់
  • secret diplomacy
    - កិច្ចការទូតសម្ងាត់
  • shuttle diplomacy
    - កិច្ចការទូតត្រល់ (ការចចារដែលសម្រុះសម្រួលដោយអន្តរការី)
  • superpower diplomacy
    - កិច្ចការទូតរវាងមហាអំណាច
1.
adroitness, dexterity, discretion, finesse, poise, skill, fact
1.
awkwardness, blunder, incompetence, rudeness