Dimple



noun
1.
(A small hollow or dent, especially as on the cheek or chin) ខួចញញឹម
Example: A dimple in the cheek, Her cheek dimpled as Kasom smiled.
verb
1.
(INTRANSITIVE) ខួច, ស្នាមញញឹមនៅថ្ពាល់
2.
(TRANSITIVE) បង្ខួច, ខូច
  • auditory dimple
    - ប្រហោងស្ដាប់ឮ, រណ្ដៅសណ្ដាប់
  • crystalline dimple
    - រណ្ដៅកែវភ្នែក, រណ្ដៅគ្រីស្ដាលីន