Brain



noun
1.
(The organ that is the center of the nervous system in animals, a mass of soft gray matter in the skull, intelligence, a person of great intelligence) human brain ខួរ, ខួរក្បាល
2.
(SLANG) មនុស្សមានប្រាជ្ញា
Example: He's a brain.
3.
(វេជ្ជសាស្ត្រ) ខួរក្បាល, សំណុំខួរ
verbpast tense: brained ; past participle: brained ; present participle: braining ;
1.
(SLANG) (TRANSITIVE) (To dash out the brains of) វាយក្បាល
Example: Sau has a fine brain, Use your brain.
  • arterial supply to the brain
    - ការផ្ដល់ឈាមទៅឲ្យខួរក្បាល
  • brain concussion
    - ការទង្កិចខួរក្បាលខ្លាំង
  • brain damage
    - ការខូចខួរក្បាលដោយសារគ្រោះថ្នាក់
  • brain death
    - មរណខួរក្បាល, ខួរក្បាលងាប់
    - ការស្លាប់ខួរក្បាល
  • brain death rule
    - វិធានអំពីការផុតវិញ្ញាណ
    - វិធានអំពីការផុតវិញ្ញាណសម័យ
  • brain drain
    - ការបាត់បង់អ្នកមានជំនាញ, ការទាក់ទាញយកអ្នកចេះពីប្រទេសដទៃទៀត
    - អ្នកប្រាជ្ញ (ទៅនៅប្រទេសក្រៅពីធ្វើការបានលុយច្រើន)
  • brain fever
    - រោគរលាកខួរក្បាល
    - គ្រុនខួរក្បាល
  • brain haemorrhage
    - ការហូរឈាមក្នុងខួរក្បាល
  • brain lobes
    - ក្លែបខួរក្បាល
  • brain rupture
    - ក្លនខួរក្បាល
  • brain scanner
    - ប្រដាប់ថតខួរក្បាលមើល
    - ម៉ាស៊ីនឆ្លុះខួរក្បាល
  • brain stem
    - ខ្លួននៃអាទែខួរក្បាល, ផ្នែក ខាងក្រោមនៃខួរក្បាល
  • brain trust
    - ជំនឿខួរក្បាល
  • brain tumour
    - ដុំពកដែលដុះក្នុងខួរក្បាល
  • congestion of the brain
    - ឈាមចាល់នៅក្នុងខួរក្បាល, ភាពចាល់ឈាមក្នុងខួរ
  • cudgel one's brain
    - គិតខ្លាំង, ខំប្រឹងគិត
ENGLISH MEANING
noun
1.
The whitish mass of soft matter (the center of the nervous system, and the seat of consciousness and volition) which is inclosed in the cartilaginous or bony cranium of vertebrate animals. It is simply the anterior termination of the spinal cord, and is developed from three embryonic vesicles, whose cavities are connected with the central canal of the cord; the cavities of the vesicles become the central cavities, or ventricles, and the walls thicken unequally and become the three segments, the fore-, mid-, and hind-brain.
2.
The anterior or cephalic ganglion in insects and other invertebrates.
3.
The organ or seat of intellect; hence, the understanding.
4.
The affections; fancy; imagination.
verbpast tense: brained ; past participle: brained ; present participle: braining ;
1.
(TRANSITIVE) To dash out the brains of; to kill by beating out the brains. Hence, Fig.: To destroy; to put an end to; to defeat.
1.
To conceive, to understand