Bona fide purchaser



noun
1.
(ច្បាប់) អ្នកទិញដោយសុទ្ធចិត្ត
Example: (In commercial law) A person who buys something honestly, pays good value, and knows of no other person's claim to the thing bought.
ឧទាហរណ៍៖ (ក្នុងច្បាប់ពាណិជ្ជកម្ម) អ្នក​ដែល​ទិញ​អ្វី​មូយ​ដោយ​សុចរិត​បង់​សង​តម្លៃ​ត្រឹមត្រូវ​ហើយ​មិន​បាន​ដឹង​ថា​របស់​ដែល​ទិញ​នោះ​មាន​គេ​ទាមទារ​ទេ ។