Bleeding



ជាទម្រង់ Gerund ឬ Present Participle នៃ Bleed
noun
1.
(វេជ្ជសាស្ត្រ) ករចេញឈាម, ការហូរឈាម, ការធ្លាក់ឈាម
  • anovular bleeding
    - ការហូរឈាមពីស្បូនពេលដែលគ្មានការបញ្ចេញអូវុល
  • arterial bleeding
    - ហូរឈាមពីអាទែ
  • bleeding point
    - កន្លែងក្នុងដងខ្លួនដែលមានការហូរឈាម
  • bleeding time
    - ការពិសោធន៍ឈាមដើម្បីឲ្យដឹងថាឈាមនោះនឹងកកក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មាននាទី, ការធ្វើតេស្តឈាមកក, រយៈពេលឈាមហូរ
  • capillary bleeding
    - ការហូរឈាមតាមសរសៃឈាមតូចៗ
  • control of bleeding
    - ការបញ្ឈប់ការហូរឈាម
  • dysfunctional uterine bleeding
    - ការហូរឈាមក្នុងស្បូន
  • gingival bleeding
    - ការហូរឈាមតាមអញ្ចាញធ្មេញ
  • internal bleeding
    - ការហូរឈាមខាងក្នុងខ្លួន, ក្នុងពោះ
    - ការហូរឈាមក្នុងសារពាង្គកាយ, ការហូរឈាមនៅក្នុងពោះ
  • intra-cranial bleeding
    - ចេញឈាមក្នុងលលាដ៍ក្បាល
ENGLISH MEANING
noun
1.
A running or issuing of blood, as from the nose or a wound; a hemorrhage; the operation of letting blood, as in surgery; a drawing or running of sap from a tree or plant.
adjective
1.
Emitting, or appearing to emit, blood or sap, etc.; also, expressing anguish or compassion.