Appellate jurisdiction



noun
1.
(ច្បាប់) សមត្ថកិច្ចនៃសាលាឧទ្ធរណ៍
Example: The power vested in a superior court to correct legal errors of inferior courts and to revise judgments rendered by such courts.
ឧទាហរណ៍៖ អំណាចដែលបប្រគល់អោយតុលាការ​ជាន់ខ្ពស់ដើម្បីកែប្រែកំហុសខាងផ្នែកច្បាប់របស់តុលាការថ្នាក់ក្រោមនឹងដើម្បីពិនិត្យសារឡើងវិញនូវសាលក្រមដែលចេញដោយតុលាការទាំងនោះ ។